Die Bastionen von Erzurum

Erzurum'da yapılan ilk tabyaların tarihi 18'inci yüzyıldaki Osmanlı-İran savaşına kadar uzanır. Ancak und büyük tabyalar 19'uncu yüzyılın başından itibaren, Ruslar'ın Doğu Anadolu'ya yaptıkları baskın ve istillardan şehri korumak amacıyla inşa edilmiştir. Şehrin çevresinde görüş açısı yüksek tepelere inşa edilen bu strategische yapıların sagte 22'yi bulmaktadır. İçlerinde karargah binaları, asseri barınakları, eğitim sahaları, yemekhaneler, sarnıçlar, kann sein, dass er sich von seinen tabyaların rühmen lässt; bazen tek, bazen de bir kaç büyük yapının birleşiminden meydana gelir. Büyüklükleri ve konumları değişen tabyaların und önemlileri şehrin hemen doğusunda bulunan Mecidiye e Aziziye tabyalarıdır. Tabyaların tamamı taştan inşa edilirken, mimari üsluptan ziyade sağlamlık ve kullanım esasları ön plana çıkartılmıştır. Yan yana odalardan meydana gelen tabyaların, üzerleri kalın bir toprak tabakasıyla örtülmüştür. Düşmanın geleceği yönün öteki Tarafında fraglerin toplantı avlularına, depo, revir, gibi bölümlere yer verilmiştir. Tabyaların en geniş bölümünde kışla odaları bulunurken, bunlar birbirleri ile bağvantılı dikdörtgen şekilde inşa edilmiştir. Odaların genişlikleri 3-4 Meter derinlikleri 6-14,5 Meter. Çoğunlukla tek katlı olan kışla odalarının bazıları yer kazanmak amacıyla ahşap karaslarla ikiye bölünmüş ve iki katlı hale getirilmiştir. Aufgenommen (Mecidiye und Aziziye) 93 Harbi olarak bilinen 1877-1878 Osmanlı Rus Savaşı'nda, Rusların ilerleyişinin durdurulmasında kritik bir işlev görmüştür.